Pałac Łosiów w Narolu – wzniesiony został przez Antoniego Feliksa hr. Łosia w latach 1776 – 1781. Zbudowany jest w stylu barokowym, na rzucie podkowy, herbowego znaku Łosiów. Budynek główny jest dwukondygnacyjny, prostokątny, połączony arkadami z dwoma parterowymi pawilonami bocznymi. Dziedziniec poprzedza ozdobna brama, droga wjazdowa prowadzi przez aleję starych lip. Na frontowej fasadzie pałacu umieszczony jest herb hr. Łosiów. Wokół pałacu jest ogród typu włoskiego. W centralnej części pałacu usytuowany jest westybul (przedpokój) i sala balowa.
Pałac uległ częściowemu spaleniu podczas powstania styczniowego. Został jednak wyremontowany przez nowego właściciela księcia Juliana Puzynę. Podczas I wojny światowej wojska austriackie ograbiły pałac z najcenniejszych obrazów, książek, rzeźb i mebli. Po 1920 roku nową właścicielką pałacu została hr. Jadwiga Korytowska, która odrestaurowała pałac. W 1939r. wyposażenie pałacu zostało zagarnięte przez Armię Czerwoną, a w roku 1945 pałac ponownie spalono. Przez ok. 50 lat stał opuszczony.
W roku 1995 zespół pałacowo-parkowy zakupił prof. Władysław Kłosiewicz – wykładowca w warszawskiej Akademii Muzycznej i jego żona Ewa Irzykowska – Kłosiewicz – aktorka i śpiewaczka. Wykonano prace zabezpieczające pałac i pielęgnacyjne w parku.
Nowi właściciele powołali Fundację „Pro Academia Norolense”, której głównym celem jest odbudowa pałacu i stworzenie w nim akademii dla utalentowanej młodzieży z Europy Wschodniej i Środkowej. W pałacu ma się również mieścić artystyczne centrum naukowo-szkoleniowe, nawiązujące do szkoły artystycznej założonej przez pierwszego właściciela pałacu – hr. Łosia. *)
*) Opracowanie Paweł Rydzewski "Historia Narola"
You are here: